Proeven en Geloven

Heerlijk vind ik dat, terugblikken op het afgelopen jaar. De top-10 van meest gelezen blogposts! Leuk vind ik dat er van alles bij zit. 10.  Favoriete sokken  9.  Minecraft Monday huiswerkmachine Een leuk project van zoon Bud, waarin hij in Minecraft een machine bouwt die woordjes kan overhoren!  8.  Over kliekjes en erbij horen     7.  Wende Snijders Mooie muziek, en over hoe braafheid uit de mode is geraakt.  6.  LinkedIn, wat kun je ermee als blogger Ik vrees dat men een zinniger antwoord op deze vraag verwachtte, maar helaas ratel ik maar wat over mijn zeer minimale LinkedIn-account. Dat kan wel een voornemen voor 2018 zijn, om daar wat van te maken!  5.  15 dingen die niemand aan je vraagt  4.  Minecraft Monday wortels kweken Ook een goed voornemen om meer met Minecraft te doen. Helaas heeft Bud niet altijd zin zijn moeder ter wille te zijn om tig foto's te maken. Het laten zien en erover vertellen vindt hij wel leuk.  3.  5 leuke dingen die we gedaan h

Dit vind ik zo mooi. De verloren gewaande zoon die met spijt in zijn hart terugkomt, zich niet waardig voelt zijn familie onder ogen te komen. Vergeving is soms een niet goed begrepen iets. We vinden dat 'sorry' zeggen genoeg moet zijn. Of we vinden dat 'sorry' zeggen nooit genoeg kan zijn. Wat goed is te beseffen, is dat vergeving pas nodig is als er echt iets vervelends gebeurd is. Als je op iemands tenen bent gaan staan hoef je niet uitvoerig op je knieën vergeving te vragen. Maar het gaat hier niet om een vluchtig 'sorry', wat in zo'n geval genoeg zou zijn. Als je echt iets ergs hebt gedaan, is 'sorry' zeggen en misschien niet eens wachten op antwoord, niet genoeg. Zo is de situatie tussen ons en God ook. 'Sorry' roepen en gewoon verder gaan met de dagelijkse bezigheden alsof er niets is gebeurd, is niet genoeg. God vraagt om overgave. Dit is goed te zien in dit beeld van 'de verloren zoon'. Een lied dat ik mooi bij dit th

Een lege plek naast de winterjas! Dinsdagochtend kwart over zeven. Bud laat me een buienradar op zijn schermpje zien. Met een enorme piek, nét als hij moet fietsen. ‘O jee’, zeg ik. ‘Arme kindertjes zouden graag een regenjas willen hebben, en jij hebt er één en je draagt hem niet’. Ik denk aan de regenjas die al een jaar – of zijn het er twee? – ongedragen aan de kapstok hangt. Op de groei gekocht. Bud heeft 1x in zijn leven regenkleding aangehad. Een regenbroek. Die is hij op school vergeten en we hebben hem nooit meer teruggevonden. Dit vraagt om een creatieve aanpak. Met de regenjas voor ogen, die daar eenzaam aan de kapstok hangt, krijg ik een plan. Ik vertel het verhaal van de regenjas. 'De regenjas is verdrietig. Wat heeft hij verkeerd gedaan? Hij heeft geen knoopjes *. Hij is zwart . Oké, en een beetje grijs. En hij hangt al een jaar ongedragen aan de kapstok.' Bud zijn ogen glimmen. ‘Ga door!’, zegt hij. Ik doe er nog een schepje bovenop. ‘Ik zal voor