Doorgaan naar hoofdcontent

Koolsalade van Bill Granger, en het verhaal tijdens het koken

Gelukkig zijn er die gewone momenten van dankbaarheid.

Als je voelt dat de slaap eindelijk komt, 's avonds.

Als de rust op zachte voeten binnentreedt, tijdens het snijden van groenten.


Al vaak wilde ik jullie hier de verhalen omtrent eten en koken vertellen. Het verhaal tussen het koken door. Maar als het buikje rond is en de nacht valt dan ben ik meestal zo moe en voldaan dat ik spontaan vergeet wat ik ook weer wilde schrijven.

Koken is helemaal geen hobby van mij, mochten jullie dat soms denken (wat dan natuurlijk mijn eigen schuld is). Maar toen Stud en ik een gezamenlijke huishouding gingen voeren, heb ik het doen van boodschappen en het eten koken tot mijn taak genomen. Gewoon omdat ik het zo'n geregelde en dankbare taak vond. Kastjes vol, pruttelende pannen.



Maar ik vind het helemaal niet altijd léuk. Zeker toen onze zoon klein was, vond ik het erg vermoeiend. Boodschappen doen met een buggy vond ik echt een ramp. Je bent zo breed dat het lastig manoeuvreren is. En waar laat je de boodschappen? Een klein kind in een boodschappenkar durfde ik nog geen seconde alleen te laten. Bovendien was ik altijd bang dat mensen zou denken dat ik een boodschap in één van de tassen of in het wagentje had laten glijden.

Maar als ik eenmaal aan het koken was, het liefst iets waarbij ik veel groente moest snijden, dan voelde ik alles langzaam van me afglijden. Zo'n gevoel van hè, hè. Terwijl je nog niet eens klaar bent. Een vredig gevoel. Geuren die de keuken vullen, en in mijn geval ook meteen de huiskamer. En daarna, het comfort van een warme maaltijd. Zelf gemaakt. Vers.


Behalve de chemie van het koken zelf, vindt er ook chemie van liefde plaats. De geuren die je bij binnenkomst tegemoet treden, nodigen uit, zeggen: er wordt in dit huis voor iedereen gezorgd.


Afgebeeld is een koolsalade met tonijnkebab en zelfgesneden friet uit het boek De snelle en simpele Aziatische keuken door Bill Granger. Er gaat nog een dressing van mosterd en mayonaise door de koolsalade. De snijbonen zijn kort gekookt.



Dag 26 van 40 dagen bloggen.