Doorgaan naar hoofdcontent

Sinterklaas II

De eerste verrassing van het zalig avondje was dat STUD in de avond/sinterklaas/sneeuwspits vast kwam te zitten. Daardoor ontplofte een surprise bijna vroegtijdig.

De bisschopswijn hielp ons wachten en de banketletter hield ons op de been.

De eerste surprise was voor mij. Ik werd via briefjes van het kastje naar de muur gestuurd en vond een vleesthermometer. Die kon ik van mijn lijstje strepen.

Toen hoorden we vervaarlijk gepiep. Het kwam uit een vuilniszak met de volgende tekst:

OM ONTPLOFFING TE VOORKOMEN DOE MIJ SNEL UIT DOOR BINNEN DE GESTELDE TIJD MIJN KNOPJE OM TE ZETTEN OP UIT WANT ANDERS ONTPLOF IK, ECHT, NIET UITPROBEREN WANT HET IS NIET GRAPPIG DAN LAG LACH JE ECHT NIET MEER



BUD, voor wie de robot natuurlijk was, en ik waren aan de beurt geweest en gingen lekker zitten voor wat verder zou komen, maar terwijl kado na kado werd uitgepakt, er verschenen geen verdere surprises!

Andere families, andere gewoontes. Niet alles wat van mijn familie komt is beter, maar onze sinterklaastradities wel! Volgend jaar vieren we sinterklaas weer zoals vroeger bij ons thuis. Met surprises èn gedichten. Schoonouders hebben toch altijd kritiek, dan heb ik het net zo lief in een mooi gedicht!
Voor de komst van het heerlijk avondje had ik: gestofzuigd, gedweild en het aanrecht grondig schoongemaakt. Vraagt schoonmama, wijzend op de flessen olie/azijn/tabasco op het aanrecht: heb je die állemaal opgedronken? 
 ...  

Afijn, het is best leuk om om elkaars rare dingen te lachen. Schoonmama zegt altijd iets van mijn kleding of haar. Wat een strakke broek. Wat een wijde broek. Heb je hakjes? O geen hakjes. Heb je je haar geverfd? Toen ik zwanger was vroeg ze zelfs of ik wel een breed bekken had. Pardon?

En opa doet uitspraken als 'heiligen bestaan niet en God ook niet'. Misschien is dat zijn subtiele manier om het geloof ter sprake te brengen. Maar ik ga toch ook niet bij een moslimgezin op bezoek om aan tafel te zeggen 'Allah bestaat niet en Mohammed ook niet, eet smakelijk'.

Deze mensen, onze naaste familie dwz. de koude kant, zitten straks wel achter ons in de kerk. Net als mijn moeder. Allemaal geloven ze niet in het huwelijk noch in God (behalve opa, die gelooft tenminste in zijn eigen huwelijk).

Daar moeten wij een hoop geloof tegenover stellen.


Soep met ballen.

Toen ik vanmiddag het laatste bordje soep at voelde ik me een beetje verdrietig.

Voor mij zijn kerstmis en sinterklaas in de eerste plaats religieuze feesten. Ten tweede is het een goede gelegenheid om gezellig met familie te zijn, lekker te eten en een spelletje te doen.

Maar fazant, haas, kalkoen, soep met brood, mijn schoonfamilie kan ik er niet blij mee maken. Gourmetten is ook geen optie want ze vinden de stukjes vlees te klein. Vis lusten ze niet. Wat zal het dan worden: bloedworst, aspic, zwezerik, kalfstong of balkenbrij met gortepap?

P.S. mijn kant van de familie is vegetarisch.

Reacties